Astrofizyka i astrochemia
Dyrektor Centrum: dr hab. Piotr Żuchowski, prof. UMK
Głównymi obszarami tematycznymi Centrum są astrofizyka, chemia kwantowa i spektroskopia teoretyczna, których punktem stycznym jest próba zrozumienia w jaki sposób z materii międzygwiazdowej powstają i ewoluują planety, gwiazdy i galaktyki. W ramach Centrum funkcjonują dwie grupy, które w komplementarny sposób zajmują się opisem cyklu życia materii we Wszechświecie.
1. Grupa “TASQ Force”.
Naukową motywacją tego interdyscyplinarnego zespołu jest uzyskanie znaczącego postępu w astrochemii, dynamicznie rozwijającej się nowej dyscyplinie wiedzy. Astrochemia jest nauką zajmującą się badaniem cząsteczek i ich właściwości do opisu obiektów istotnych z punktu widzenia astronomii. Rozwój astrochemii jest niezbędny dla zrozumienia fizycznych i chemicznych procesów zachodzących w obszarach formowania się gwiazd i planet, a tym samym do określenia warunków tworzenia się obiektów astronomicznych i początków życia. W Kosmosie odkryto do tej pory ponad 200 molekuł, w tym skomplikowanych związków organicznych, ale nie sam fakt odkrycia jest najważniejszy, ale to, że ich obserwacja jest podstawowym źródłem informacji o warunkach panujących i procesach zachodzących w różnych obszarach Wszechświata. Aby w pełni wykorzystać dane pochodzące z najnowocześniejszych urządzeń pomiarowych, takich jak ALMA (Atacama Large Milimeter/Submilimeter Array) czy teleskopu kosmicznego JWST (James Webb Space Telescope), musimy dysponować precyzyjnymi informacjami o różnych właściwościach fizycznych i chemicznych cząsteczek oraz ich oddziaływaniach między sobą. Uzyskanie stosownych danych z eksperymentu jest zazwyczaj bardzo trudne, albo wręcz niemożliwe, stąd kluczowe znaczenie mają wiarygodne i efektywne metody ich obliczania.
2. Grupa “Galaxy Evolution and Structure”.
Działalność grupy obejmuje szereg uzupełniających się tematów dotyczących astrofizyki gwiazdowej, planet pozasłonecznych, ośrodka międzygwiazdowego, ciemnej materii oraz ewolucji galaktyk. Tematem łączącym te obszary jest złożony cykl ewolucji materii we Wszechświecie. Pod wpływem grawitacji w naszym rozszerzającym się Wszechświecie następuje kolaps grawitacyjny niejednorodnych zagęszczeń materii prowadzący do powstawania halo ciemnej materii. Utrata momentu pędu, chłodzenie materii oraz tworzenie się centralnych zagęszczeń materii barionowej prowadzi do powstawania obłoków molekularnych, a w nich gwiazd i planet. Gwiazdy tworzą w swych centrach ciężkie pierwiastki i w czasie ostatnich etapów swojej ewolucji deponują je do ośrodka, co staje się budulcem kolejnych pokoleń gwiazd i planet. W dużych skalach akrecja gazu w centrach galaktyk prowadzi do powstawania supermasywnych czarnych dziur i aktywnych jąder galaktyk.
Znakiem rozpoznawczym Centrum jest wewnętrzna integracja astronomów, chemików oraz fizyków z UMK oraz silna współpraca międzynarodowa tych grup z renomowanymi ośrodkami naukowymi na świecie realizowana poprzez szereg wspólnych projektów.
Więcej informacji:
Dr hab. Piotr Żuchowski, prof. UMK Absolwent Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Matematyczno-Przyrodniczych na Uniwersytecie Warszawskim, w roku 2007 obronił pracę doktorską na Wydziale Chemii UW. W latach 2007-2011 odbywał staże podoktorskie w Wielkiej Brytanii na uniwersytetach w Durham (jako Research Associate) i Nottingham (Research Fellow w School of Chemistry). Na UMK pracuje od roku 2011 jako adiunkt, od roku 2017 jako profesor nadzwyczajny. Laureat stypendium powrotowego Fundacji na rzecz Nauki Polskiej Homing Plus, kierownik kilku grantów Narodowego Centrum Nauki, oraz Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W roku 2012 uhonorowany został Stypendium dla Wybitnych Młodych Naukowców. W latach 2015 i 2018 uzyskiwał nagrodę pierwszego stopnia Rektora UMK za działalność naukową. W roku 2020 uhonorowany Nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za znaczące osiągnięcie naukowe. Jest współautorem ponad 60 publikacji naukowych, między innymi w najbardziej prestiżowych periodykach fizycznych i chemicznych, takich jak Nature Chemistry, Nature Physics czy Physical Review Letters. Opiekun 4 doktorantów (jeden doktorant uzyskał już stopień doktora), sprawował opiekę nad trzema uczestnikami staży podoktorskich. W roku 2020 został wybrany do Komitetu Fizyki Polskiej Akademii Nauk na czteroletnią kadencję. Prof. Żuchowski naukowo zajmuje się teorią oddziaływań międzycząsteczkowych, zarówno rozwojem nowych metod teoretycznych jak i ich zastosowaniem. W szczególności interesuje się bardzo dokładnymi obliczeniami powierzchni energii potencjalnej dla małych, kilkuatomowych układów. Ponadto od kilku lat interesuje go fizyka i chemia w ultraniskich temperaturach, oraz reaktywność ultrazimnych atomów i molekuł, i sposoby kontrolowania zderzeń w tak egzotycznych warunkach.
Od optyki fundamentalnej do zastosowań biofotonicznych
Dyrektor Centrum: prof. dr hab. Sebastian Maćkowski
Działalność naukowa Centrum koncentruje się wokół doskonalenia technologii ultraczułej spektroskopii optycznej, metod bioobrazowania medycznego i zaawansowanej mikroskopii fluorescencyjnej w celu zrozumienia podstaw oddziaływań w świecie pojedynczych emiterów i nanostruktur, ich układów sprzężonych oddziaływaniami, a także tlenek i organów, takich jak oko. Grono naukowców tworzących Centrum skupia zarówno ekspertów z zakresu badań doświadczalnych, dysponujących wysokiej klasy aparaturą naukową, jak i teoretyków, specjalizujących się w modelowaniu i obliczeniach ab initio. Struktura Centrum opiera się na trzech, wyłonionych w konkursie, Priorytetowych Zespołach Badawczych.
1. LIGHT-LANCET (Life-sciences, Applications, Nano-photonics – Cutting Edge Technologies), kierownik: dr. hab. Maciej Szkulmowski, prof. UMK
Celem badań interdyscyplinarnego zespołu LIGHT-LANCET jest opracowanie najnowocześniejszych technologii dla docelowo bezinwazyjnego biomedycznego obrazowania optycznego (między innymi optycznej tomografii koherencyjnej lub mikroskopii fazowej) i ich wykorzystaniu do uzyskania wglądu w strukturę i funkcję układów biologicznych. Badania te mają na celu między innymi identyfikację biomarkerów do wczesnego wykrywania chorób cywilizacyjnych, takich jak:
- upośledzenie wzroku określane na podstawie zmian morfologii i czynności oka ludzkiego,
- cukrzyca, nadciśnienie i choroby ogólnoustrojowe, wykrywane przez zmiany w naczyniach krwionośnych siatkówki i dynamikę przepływu krwi,
- zaburzenia neurodegeneracyjne, określane na podstawie zmian w tkance nerwowej oka ludzkiego lub przez dokładne określenie ilościowe morfologii oka i jego dynamiki.
Zespół przoduje w dziedzinie optyki, elektroniki i przetwarzania danych w celu wdrożenia rozwiązań optycznych, od rozważań teoretycznych po działające prototypy. Podczas badań klinicznych współpracujemy z biologami i lekarzami i naszym celem jest komercjalizacja rozwiązań laboratoryjnych.
2. QUANTUMSYS (Quantum systems for fundamental research), kierownik: prof. dr. hab. Roman Ciuryło
Główny zakres badań naukowych prowadzonych w QuantumSys obejmie eksperymentalne i teoretyczne badania układów kwantowych w celu poszukiwania nowej fizyki poza Modelem Standardowym. W tym celu chcemy wykorzystać, jako „konia pociągowego”, globalną sieć optycznych zegarów atomowych, która jest rozwijana przez nas we współpracy z wiodącymi laboratoriami na całym świecie. Ta sieć pozwoli na zbadanie możliwości wykrycia ciemnej materii. Istnienie ciemnej materii jest obecnie jednym z głównych podstawowych pytań współczesnej fizyki. Jednocześnie będziemy szukać nowych oddziaływań typu hadron-hadron lub grawitacji nienewtonowskiej w skali nano. Modelowym układem badanym w tym celu będzie zestaw stanów kwantowych dwóch oddziałujących atomów wodoru, które można opisać z najwyższą możliwą dokładnością, poczynając od pierwszych zasad. Pozwoli to na porównanie danych spektroskopowych dla wodoru cząsteczkowego o dokładności na poziomie kHz lub subkHz, z teoretycznymi obliczeniami ab initio.
3. QUANTUMNANO (Quantum Nanophotonics), kierownik: prof. dr. hab. Sebastian Maćkowski
Najważniejsze tematy badawcze rozwijane przez zespół QuantumNano dotyczą eksperymentalnych i teoretycznych badań zjawisk kwantowych występujących w nanoskali, w tym:
- zastosowanie nanocząstek metali szlachetnych do skupiania światła, osiągając przestrzenne zdolności rozdzielcze przekraczające klasyczne ograniczenia, co wpływa na generację pojedynczych fotonów,
- badanie nanomateriałów dielektrycznych pod kątem oddziaływania światła z kropkami kwantowymi i nanodrutami,
- generowanie ciepła z wykorzystaniem grafenu i nanostruktur metalicznych.
Ma to na celu opracowanie, modelowanie i wytwarzanie hybrydowych nanostruktur i urządzeń, w których te funkcje są w kontrolowany sposób łączone w celu poprawy ich wydajności, przede wszystkim w kontekście zastosowań w fotonice, komunikacji optycznej, sensoryce i sztucznej fotosyntezie. Do naszych celów badawczych zaliczamy: (1) opracowanie teoretycznego modelu ekscytonów Rydberga w mikrokryształach Cu2O, (2) rozwój narzędzi dla wielofotonowej mikroskopii kwantowej, (3) inżynierię scalonych, zminiaturyzowanych elementów optycznych umożliwiających eksperymenty z pojedynczymi fotonami oraz (4) badania spektroskopowe i teoretyczny opis transferu energii do grafenu i innych materiałów dwuwymiarowych.
Więcej informacji:
Prof. dr hab. Sebastian Maćkowski kieruje Zespołem Optyki Nanostruktur Hybrydowych na Wydziale Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Zespół został utworzony w 2009 po otrzymaniu prestiżowego grantu WELCOME przyznanego przez Fundację na rzecz Nauki Polskiej. Wcześniejsze doświadczenia lidera zespołu badawczego, które zdobył podczas staży na Uniwersytecie w Cincinnati (3 lata) i Uniwersytecie Ludwika Maksymiliana w Monachium (3 lata), są fundamentem obszaru badań Centrum. Po powrocie do Polski Sebastian Mackowski kierował licznymi projektami badawczymi przyznanymi przez Europejską Fundację Nauki, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Narodowe Centrum Nauki, Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, Urząd Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego, Miasto Gdynia. Wiele spośród tych projektów było realizowanych we współpracy z wiodącymi instytucjami z zagranicy. Mackowski był również Koordynatorem Naukowym we Wrocławskim Centrum Badań EIT+ oraz pełni funkcję prezesa Fundacji Badawczej Bałtycki Instytut Technologiczny w Gdyni. Sprawował opiekę naukową nad 14 doktorantami, z czego 9 osób uzyskało stopień naukowy doktora (fizyka, biofizyka, chemia), a także nad 12 uczestnikami staży podoktorskich (chemia, fizyka, biologia, chemia fizyczna). Interdyscyplinarne badania prowadzone w Zespole Optyki Nanostruktur Hybrydowych dotyczą przede wszystkim zastosowania zaawansowanych i nowatorskich technik mikroskopii i spektroskopii fluorescencyjnej do badań podstawowych zjawisk w nanoświecie, włączając w to nanooptykę, sensorykę, sztuczną fotosyntezę, konwersję energii, fotokatalizę, itp.
Dynamika, analiza matematyczna i sztuczna inteligencja
Dyrektor Centrum: prof. dr hab. Mariusz Lemańczyk
W zakresie tematycznym Uniwersyteckiego Centrum Doskonałości „Dynamika, analiza matematyczna i sztuczna inteligencja” mieszczą się zagadnienia związane z układami dynamicznymi i teorią ergodyczną. Ponadto prace Centrum będą skupiały się na analitycznej teorii liczb, informatyce, otwartych układach kwantowych i informacji kwantowej. W ramach badań nad sztuczną inteligencją, badacze będą koncentrować się na analizie sygnałów mózgowych, neurodynamice oraz uczeniu maszynowym. Centrum wyszczególnia cztery obszary badań:
1. Dynamika i teoria ergodyczna
Ta tematyka badawcza kontynuuje i rozwija główne trendy nowoczesnej dynamiki i teorii ergodycznej, które polegają na badaniu wzajemnych zależności obu tych teorii z teorią liczb, kombinatoryką, geometrią oraz analizą matematyczną. Warto zwrócić uwagę na dokonujące się ostatnimi czasy znaczące postępy w rozumieniu zależności pomiędzy teorią ergodyczną i analityczną teorią liczb, wskazujące na liczne wzajemne powiązania i możliwe zastosowania. Istotny wkład w rozwój badań nad tą tematyką ma także toruński ośrodek.
2. Informatyka – języki formalne i współbieżność
W informatyce prowadzone są badania z zakresu teorii współbieżności, języków formalnych, automatów oraz uczenia maszynowego i eksploracji danych. W szczególności dotyczą one teoretycznego i praktycznego modelowania i analizy systemów współbieżnych (w tym sieci Petriego i systemów reakcyjnych) oraz rozwiązywania problemów z niepełną informacją, używając między innymi metod z pogranicza kombinatoryki, algebry, topologii oraz logiki modalnej.
3. Neuroinformatyka i sztuczna inteligencja
Neuroinfromatyka jest kombinacją dwóch ważnych dyscyplin na froncie nauki: badań nad mózgiem i sztucznej inteligencji. Wykorzystując metody uczenia maszynowego i przetwarzania sygnałów, rozwijane są nowe teorie i algorytmy analizy sygnałów mózgu, weryfikując hipotezy za pomocą eksperymentów.
4. Stany splątane i dynamika otwartych systemów kwantowych
Teoria kwantowych układów otwartych opisuje dynamikę układu kwantowego oddziałującego z otoczeniem. Łączy ona elementy kwantowej teorii informacji oraz zaawansowane metody matematyczne takie jak algebry operatorowe czy też procesy stochastyczne. Badając matematyczne aspekty powyższych głównych obszarów badawczych, ze względu na używane narzędzia matematyczne, Centrum zamierza współdziałać z pozostałymi silnymi szkołami matematycznymi w Toruniu: algebrą, analizą matematyczną oraz teorią prawdopodobieństwa. Ponadto Centrum podejmie współpracę z ośrodkami zagranicznymi: Aix-Marseille Université we Francji, Universität Bielefeld w Niemczech i University of Zurich w Szwajcarii.
Więcej informacji:
Prof. dr hab. Mariusz Lemańczyk kieruje obecnie Zakładem Teorii Ergodycznej i Układów Dynamicznych na Wydziale Matematyki i Informatyki UMK. W latach ubiegłych pełnił funkcję Prodziekana ds. Naukowych na Wydziale Matematyki i Informatyki UMK (1999–2005, dwie kadencje) oraz dziekana Wydziału Matematyki i Informatyki UMK (2005–2008). Przez wiele lat był członkiem Rady Naukowej Instytutu Matematyki Polskiej Akademii Nauk (od 1996 do 2014). Kierował trzema krajowymi grantami badawczymi.
Został uhonorowany wieloma prestiżowymi krajowymi nagrodami naukowymi:
- Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za rozprawę doktorską 1986,
- Nagroda Polskiego Towarzystwa Matematycznego dla młodych matematyków 1986,
- Nagroda im. K. Kuratowskiego Polskiego Towarzystwa Matematycznego 1987,
- Nagroda Polskiej Akademii Nauk 1987,
- Nagroda główna Polskiego Towarzystwa Matematycznego im. S. Banacha 1998,
- Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za osiągnięcia naukowe 1998,
- Medal Władysława Orlicza i 24. Wykład Specjalny, 3.03.2017.
Jego wysoki międzynarodowy status naukowy został potwierdzony zdobyciem specjalnego stanowiska badawczego w CIRM (Marsylia) – Jean-Morlet Chair, 1.08.2016–31.01.2017. Uzyskanie tego prestiżowego stanowiska było efektem niedawno osiągniętych przełomowych wyników dotyczących hipotezy Sarnaka, która w niektórych aspektach jest ściśle związana ze słynną hipotezą Riemanna. Tej tematyce poświęcony był także grant (uzyskany przez M. Lemańczyka wraz z M Radziwiłłem z Caltex) finansowany przez American Institute of Mathematics i National Science Foundation. Lemańczyk jest światowej sławy ekspertem w dziedzinie teorii ergodycznej i układów dynamicznych współpracującym z wieloma topowymi matematykami z najważniejszych światowych ośrodków matematycznych, takimi jak: Caltex, Hebrew University in Jerusalem, Institute for Advanced Studies (Princeton), Moscow State University, Ohio State University, Technical University in Vienna, Tel Aviv University, Universite d’Aix-Marseille, University of Maryland, University of Zurich. Jest członkiem Rady Redakcyjnej jednego z najbardziej uznanych międzynarodowych czasopism matematycznych publikowanych w Polsce – „Studia Mathematica”.
W kierunku medycyny spersonalizowanej
Dyrektor Centrum: dr hab. Daniel Gackowski, prof. UMK
Centrum „W kierunku medycyny spersonalizowanej” tworzą naukowcy z wydziałów farmaceutycznego, lekarskiego i chemii. Dynamiczny rozwój medycyny spersonalizowanej jest katalizatorem ekspansji trzech głównych nurtów, którymi zajmą się zespoły badawcze. Przede wszystkim naukowcy skupią się na poszukiwaniu nowych biomarkerów chorób, rozwoju nowych strategii terapeutycznych i medycynie regeneracyjnej. W tym celu utworzonych zostało pięć grup badawczych:
- Group for the evaluation of the functional consequences of endogenously generated DNA modifications (DNA group); liderami grupy są: dr hab. Daniel Gackowski, prof. UMK i prof. Ryszard Oliński
- Interdisciplinary Innovation in Personalized Medicine Team (IPM Team); liderami grupy są: dr hab. Barbara Bojko, prof. UMK, dr Justyna Kozłowska,
- Biomedical & phaRmAceutical InterdiscipliNary group (BRAIN); liderami grupy są: prof. dr hab. Michał Marszałł i prof. dr hab. Iwona Łakomska
- Regenerative Medicine Team (Regen); liderami grupy są: dr hab. Marta Pokrywczyńska, prof. UMK, prof. dr hab. Tomasz Drewa i prof. dr hab. Zbigniew Włodarczyk
- BIOSEP; liderem grupy jest dr hab. Małgorzata Szultka-Młyńska, prof. UMK
Aktywność Centrum będzie skoncentrowana na wzmocnieniu posiadanych i pozyskiwaniu nowych zasobów ludzkich – zarówno na poziomie naukowym, jak i administracyjnym. Ponadto ważnym aspektem będzie inicjowanie i wspomaganie współpracy międzynarodowej i interdyscyplinarnej. W tym celu Centrum podejmie współpracę z takimi instytucjami jak University of Oslo w Norwegii, University of Nottingham w Wielkiej Brytanii czy University of Waterloo w Kanadzie. Równorzędną misją działalności Centrum jest także zapewnienie dostępu do najnowszych technologii. Każda z grup działa w laboratoriach wyposażonych na najwyższym poziomie i posiada wiedzę niezbędną do prowadzenia innowacyjnych badań. Zespoły badawcze zajmą się także likwidowaniu barier ograniczających szybkie i efektywne wdrażanie nowych idei i kreatywnych działań. Niezbędnym punktem, który pomoże osiągnąć wszystkie stawiane sobie cele jest także stworzenie elastycznego i wydajnego systemu motywacyjnego. Dzięki kursom, wizytom studyjnym czy warsztatom przeprowadzonym we współpracy z wykładowcami z zagranicy, najlepsi kandydaci zostaną przygotowani do pracy badawczej.
Więcej informacji:
Dr hab. Daniel Gackowski, prof. UMK zorganizował i obecnie prowadzi Pracownię Metabolomiki i Biomarkerów Nowotworowych w Katedrze Biochemii Klinicznej Collegium Medicum UMK. Jego umiejętności budowania zespołu zaowocowały trzema przyznanymi krajowymi grantami badawczymi, które prowadził jako kierownik. Uczestniczył również jako badacz w pięciu międzynarodowych oraz ponad dwudziestu krajowych projektach badawczych. Pobyt w Instytucie Panum Uniwersytetu w Kopenhadze i Szpitalu Królewskim w Kopenhadze dał mu silne zaplecze metodyczne. Opracował technikę oznaczania endogennie zmodyfikowanych i uszkodzonych zasad azotowych w DNA przy użyciu dwuwymiarowej ultra-wydajnej chromatografii cieczowej z tandemową spektrometrią mas. Aktualnie jest znanym na świecie ekspertem w takich analizach. Zaowocowało to silną współpracą międzynarodową, m.in. z Oxford University, Cleveland Clinic, Nottingham University, Florida State University czy Russian Academy of Sciences. Przez trzy lata był członkiem rady redakcyjnej biuletynu Current Awareness firmy Novartis. Pełnił również funkcję eksperta dla Polskiej Fundacji Przedsiębiorczości (w zakresie analizy antyoksydantów o niskiej masie cząsteczkowej), Polfarmy SA. (w zakresie analizy niepożądanego składników leku) i Maco Productions Polonia (w analizie niepożądanych pochodnych guanozyny w produkcie farmaceutycznym). Obecnie jest mentorem dla trzech młodych naukowców, z których każdy prowadzi własny projekt we współpracy międzynarodowej.
Interakcje – umysł, społeczeństwo, środowisko
Dyrektor Centrum: dr hab. Sławomir Wacewicz, prof. UMK
Celem Uniwersyteckiego Centrum Doskonałości „Interakcje – umysł, społeczeństwo, środowisko” (IMSErt – Interacting Minds, Societies, Environments) jest przekraczanie granic tradycyjnie, ideograficznie (opisowo) pojętej humanistyki i nauk społecznych w kierunku badań pionierskich, analiz big data, ilościowych i eksperymentalnych badań skupionych na nomotetycznym (tj. dążącym do formułowania prawidłowości i praw) wyjaśnieniu procesów kulturowych.
Działanie Centrum skupia się na tworzeniu projektów prawdziwie interdyscyplinarnych. Myślenie o humanistyce i naukach społecznych we współpracy z naukami przyrodniczymi i ścisłymi, przy wykorzystaniu nowoczesnych technologii (w tym narzędzi humanistyki cyfrowej i eksperymentalnej), pozwoli na realizację innowacyjnych projektów badawczych. Wśród dyscyplin realizujących badania w Centrum są językoznawstwo, archeologia, psychologia, geografia społeczna, studia środowiskowe, ekonomia, finanse i zarządzanie i inne.
Wyodrębniono pięć tematów wiodących, które będą realizowane w ramach Centrum:
- Past Environment, Societies and Cultures – Multidisciplinary Perspective;
- People, Space and Environment;
- Evolution of Communication Systems;
- Knowledge Complexity and Memory;
- Sustainable Development and the Society of the Future.
Jedną z inicjatyw, którą Centrum będzie realizowało, jest powołanie Foresight Lab, zajmującego się prognozowaniem przyszłości i bliską współpracą z otoczeniem społeczno-gospodarczym, a także szeroką współpracą międzynarodową.
Ważnym elementem funkcjonowania jednostki będzie również zachęcanie pracowników Uniwersytetu, by realizowali swoje projekty we współpracy z Centrum, jak również, by prowadzili projekty niezależne i finansowane ze źródeł zewnętrznych. Ideą Centrum jest krzewienie nowych koncepcji i sposobów uprawiania humanistyki i nauk społecznych, w silnym powiązaniu ze zdobyczami nauki światowej.
Więcej informacji: