W programie IDUB powołano 3 rady dziedzinowe pełniące funkcje opiniodawczo-doradcze oraz nadzorujące realizację zadań określonych w programie. Do zadań rad dziedzinowych należy w szczególności:
- monitorowanie działalności naukowej zespołów badawczych w ramach wyłaniających się pól badawczych;
- przygotowywanie listy rankingowej w konkursach na zespoły badawcze w ramach wyłaniających się pól badawczych;
- przygotowywanie listy rankingowej w konkursach ogłaszanych dla zespołów badawczych w ramach wyłaniających się pól badawczych oraz ze środków na zrównoważenie rozwoju Uniwersytetu.
Nauki Humanistyczne, Społeczne i o Sztuce
Prof. dr hab. Maciej Karwowski – przewodniczący, profesor nauk społecznych w zakresie psychologii i pedagogiki, pracownik Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie kieruje Zakładem Psychologii Twórczości w Instytucie Psychologii. Redaktor naczelny Journal of Creative Behavior – najstarszego naukowego pisma poświęconego psychologii twórczości. Jego zainteresowania naukowe obejmują psychologię twórczości i edukacji oraz psychometrię i metodologię badań społecznych. Autor ponad 200 artykułów naukowych z zakresu psychologii i pedagogiki, redaktor lub autor 14 książek z tej samej dziedziny – w tym wydanej w 2017 roku monografii: The Creative Self: Effects of beliefs, self-efficacy, mindset, and identity. San Diego, CA: Academic Press.
Dr Adrian Wójcik – zastępca przewodniczącego Rady Dziedzinowej HS, socjolog i psycholog społeczny, prodziekan do spraw badań naukowych i umiędzynarodowienia Wydziału Filozofii i Nauk Społecznych UMK. Magisterium i doktorat uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim. W pracy doktorskiej analizował relacje między zawartością pamięci społecznej o mniejszości żydowskiej i współczesnymi relacjami międzygrupowymi. Obecnie jego głównym obszarem badawczym jest psychologia zachowań prośrodowiskowych (conservation psychology). Zajmuje się związkiem między postawami i zachowaniami prośrodowiskowymi, a bardziej ogólnymi przekonaniami społeczno-politycznymi (ideologią polityczną, różnymi formami identyfikacji, wartościami). Współpracownik pozarządowych organizacji ekologicznych, dla których prowadzi warsztaty z zakresu komunikacji prośrodowiskowej. Uczestnik licznych szkoleń z zakresu analizy danych międzykulturowych w naukach społecznych (European Social Survey, GESIS, SERISS). Członek rady edytorskiej wydawanego w trybie Open Access pisma Social Psychological Bulletin.
Prof. dr hab. Joanna Wojdon – Kierownik Zakładu Dydaktyki Historii i Wiedzy o Społeczeństwie Instytutu Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego, była stypendystka Fulbrighta i Fundacji Kościuszkowskiej, członkini zarządu International Society for History Didactics, a także członkini komitetu sterującego Międzynarodowej Federacji Public History (International Federation for Public History). Członkini Komitetu Nauk Historycznych PAN oraz Prezydium Komitetu Badań nad Migracjami PAN. Członkini Międzywydziałowej Komisji Badań Diaspory Polskiej Akademii Umiejętności. Inicjatorka pierwszych w Polsce studiów magisterskich z zakresu historii w przestrzeni publicznej (public history). Inne obszary jej zainteresowań obejmują nauczanie historii przez rozrywkę, wpływ polityki i propagandy na edukację, zwłaszcza w Polsce Ludowej, oraz historię Polonii amerykańskiej po II wojnie światowej. Autorka m.in. Communist Propaganda at School: The World of the Reading Primers from the Soviet Bloc, 1949-1989 (Routledge, 2021), redaktor Public history in Poland (Routledge, 2021).
Dr hab. Ewa Dahlig-Turek, prof. IS PAN – muzykolog, dyrektor Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Przewodnicząca European Seminar in Ethnomusicology, członkini International Council for Traditional Music, Standing Committee for the Humanities przy European Science Foundation w Strasburgu (2008-2013), przewodnicząca Komisji ds. Grupy Nauk Humanistycznych i Społecznych Komitetu Ewaluacji Jednostek Naukowych (2012-2019), członkini International Advisory Board w Instytucie Etnologii Czeskiej Akademii Nauk (od 2019) oraz wielu międzynarodowych zespołów ekspertów powołanych do ewaluacji projektów badawczych m. in. przez Australian Research Council, Israel Science Foundation, Słowacką Akademię Nauk, Ministero dell’Istruzione e del Merito, Fundację na rzecz Nauki Polskiej, Ministerstwo Edukacji i Nauki.
Główny obszar jej zainteresowań to zagadnienia ludowej kultury muzycznej w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem instrumentarium ludowego oraz problemów rytmiki, a ponadto zastosowanie metod informatycznych w badaniach nad muzyką. Zrealizowała pionierski projekt elektronicznej edycji zapisów muzyki ludowej ze zbiorów Oskara Kolberga w trybie Music Information Retrieval (https://kolberg.ispan.pl/ ).
Dr hab. Łukasz Młyńczyk – pracownik Katedry Teorii Polityki i Myśli Politycznej, Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizuje się w badaniach dotyczących metodologii badań społecznych, metateorii i teorii polityki. Autor dwóch monografii naukowych Między kreatywnością a próżnowaniem. Polityczność dwóch typów idealnych (2015); Polityka wyznaniowa. Perspektywa Unii Europejskiej (2018 współautor) oraz szeregu artykułów opublikowanych w recenzowanych czasopismach naukowych. Publikował m.in. w Szwecji i Stanach Zjednoczonych. Redaktor merytoryczny czasopism naukowych: „Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne” oraz „Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities”. W latach 2014-19 Zastępca Dyrektora a następnie p.o. Dyrektor Instytutu Politologii UZ. Promotor dysertacji doktorskich. Recenzent w postępowaniach awansowych. Autor recenzji wydawniczych wielu monografii naukowych wydawanych w kraju i zagranicą; czołowych indeksowanych czasopism politologicznych w Polsce. Recenzował zarówno teksty krajowych jak również zagranicznych badaczy społecznych afiliowanych poza polskimi jednostkami naukowymi. Specjalizuje się w ocenie merytorycznej tekstów naukowych z uwzględnieniem i przestrzeganiem reguł metodologicznych w zakresie badań społecznych i humanistycznych, w tym nauk o polityce, polityce publicznej, socjologii, antropologii kultury, filozofii. Ekspert w dziedzinie oceny tekstów politologicznych jako badań sensu stricto naukowych.
Dr hab. Karolina Kremens, LL.M. – kierowniczka Inkubatora Doskonałości Naukowej – Centrum Digital Justice utworzonego we wrześniu 2021 roku na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego prowadzącego multidyscyplinarne badania nad wpływem nowych technologii i sztucznej inteligencji na proces karny. Wcześniej przez dziesięć lat pracowała w Katedrze Postępowania Karnego WPAiE UWr a w latach 2009-2012 pracowała na stanowisku asesorki w jednej z wrocławskich prokuratur rejonowych. Stypendystką Fulbrighta (UCONN, USA) oraz uczestniczka programu Edwarda Barry’ego McDougalla (UOttawa, Kanada) oraz stypendium rządowego Vlamssee (KU Leuven, Belgia). Wykładała na uczelniach europejskich i północnoamerykańskich, m.in. w Bolonii, Exeter, Toledo, Dallas oraz w Hartford. Autorka kilkudziesięciu publikacji z zakresu polskiego, międzynarodowego i porównawczego procesu karnego m.in. monografii Powers of the Prosecutor in Criminal Investigation: A Comparative Perspective (Routledge 2021). Kierowniczka i uczestniczka krajowych i międzynarodowych projektów badawczych. Kieruje projektem NCN – Sonata-bis dotyczącym teorii i praktyki przeszukań w perspektywie prawnoporównawczej a w latach 2019-2022 kierowała polskim zespołem badawczym w unijnym projekcie “Knowledge, Advisory and Capacity Building Information Tool for Criminal Procedural Rights in Judicial Cooperation” (CROSSJUSTICE) realizowanym z udziałem uczelni m.in. z Bolonii, Florencji, Turynu i Leiden. W roku akademickim 2022/2023 przebywa jako Visiting Professor na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Ottawie prowadząc badania nad rolą płci w procesie karnym jako stypendystka programu im. Bekkera (NAWA).
Prof. dr hab. Elżbieta Skibińska – romanistka i polonistka. Zajmuje się problemami przekładu w ujęciu kulturowym i socjoliterackim. Autorka licznych prac dotyczących tłumaczenia w perspektywie pośrednictwa międzykulturowego, w tym artykułów w czasopismach zagranicznych i polskich (Target, inTRAlinea, Translation Studies, Teksty Drugie, Pamiętnik Literacki) i monografii Przekład a kultura. Elementy kulturowe we francuskich tłumaczeniach „Pana Tadeusza” oraz Kuchnia tłumacza. Studia o polsko-francuskich relacjach przekładowych. Redaktorka zbiorowych tomów monograficznych dotyczących przekładu, m. in.: Gombrowicz i tłumacze; Konwicki i tłumacze; Lem i tłumacze; Przypisy tłumacza; Vingt-cinq ans après… Traduire dans une Europe en reconfiguration; La voix du traducteur à l’école / The Translator’s Voice at School. Współzałożycielka (1995) i koordynatorka prac międzynarodowego zespołu Traduction comme moyen de communication interculturelle (Lille, Wrocław, Kraków, Miluza). Uczestniczka międzynarodowego projektu TranslAtWar – Literary Translation at War (Mapping WW2 in Europe 1939-45), ERC Advanced Grant (2022). Redaktor naczelna czasopisma Romanica Wratislaviensia (od 2003). Kierownik Stacjonarnych Studiów Doktoranckich Wydziału Filologicznego i Kolegium Doktorskiego Wydziału Filologicznego. Kierownik Zakładu Językoznawstwa (2000-2013) i Translatologii (2013-2020) w Instytucie Filologii Romańskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Profesor wizytujący na Uniwersytecie Lille 3 (2006, r. ak. 2009/10; 2018). Członkini Zespołu Ekspertów Narodowego Centrum Nauki, przewodnicząca panelu (edycje 3-8 konkursu Preludium). Członkini międzynarodowych zespołów ekspertów powołanych do ewaluacji programów studiów przez Centre for Quality Assessment in Higher Education in Lithuania (2012, 2013, 2015, 2020) i przez Hellenic Authority for Higher Education (2021, 2022). Wielokrotna członkini międzynarodowych komisji w postępowaniach awansowych na uniwersytetach w Grecji (od 2014).
Nauki Ścisłe i Techniczne
Prof. dr hab. Agnieszka Szumna – przewodnicząca Rady Dziedzinowej. Pracę doktorską poświęconą syntezie oraz strukturze supramolekularnych receptorów anionów wykonała pod kierownictwem prof. J. Jurczaka i obroniła w 2001 r. z wyróżnieniem. W latach 2001-2003 odbyła staż podoktorski w University of Missouri, Columbia w USA po kierownictwem prof. J. Atwooda. Habilitację uzyskała w 2010 r. w oparciu o monotematyczny cykl prac pt. „Chiralne Kontenery Molekularne – Synteza, Struktura i Właściwości Kompleksujące”. Praca ta została wyróżniona Nagrodą Premiera oraz Nagrodą Naukową III Wydziału PAN im. W. Kołosa. Od 2012 r. prowadzi grupę badawczą w ICHO PAN. W 2017 r. została laureatką łączonej nagrody Polskiego i Niemieckiego Towarzystwa Chemicznego (PTChem i GDCh) Marie Skłodowska-Curie and Wilhelm Klemm Lectureship. Tytuł naukowy profesora uzyskała w 2019 r. Obecnie jest Kierownikiem Zespołu Nr 9 w Instytucie Chemii Organicznej PAN w Warszawie. Zainteresowania naukowe prof. Szumnej skupiają się wokół syntezy kapsuł molekularnych zawierających w swojej strukturze biokompatybilne komponenty. Rozwija również kierunki badań związanych z zastosowaniami tych kapsuł jako nanokontenerów, supramolekularnych katalizatorów, transporterów leków, składników materiałów porowatych i jako stabilizatorów powierzchni białek. Jej grupa badawcza posługuje się szerokim spektrum metod związanych z syntezą organiczną, mechanochemią, krystalografią i rezonansem magnetycznym, intensywnie wykorzystuje również metody chiraloptyczne i obliczenia kwantowo-mechaniczne. Prof. Szumna kierowała szeregiem grantów finansowanych przez KBN, NCN oraz grantem ITN programu Horizon2020.
dr hab. Justyna Kozłowska, prof. UMK – zastępca przewodniczącej, absolwentka Wydziału Chemii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu z 2008 r. (specjalność: chemia polimerów). Stopień doktora nauk z zakresu chemii uzyskała w 2014 r. w tej samej jednostce. Pracuje w Zespole Funkcjonalnych Materiałów Polimerowych. Zainteresowania naukowe dr hab. J. Kozłowskiej związane są z polimerami i ich praktycznym wykorzystaniem w projektowaniu nowych materiałów dla medycyny oraz przemysłu kosmetycznego. Jest specjalistą w zakresie technik enkapsulacji wykorzystywanych w celu kontrolowanego uwalniania składników aktywnych. Dorobek naukowy dr J. Kozłowskiej stanowi ponad 50 publikacji oraz 2 patenty, z kolei wyniki badań były prezentowane na wielu konferencjach międzynarodowych i krajowych. Kierowała grantami finansowanymi przez NCN, jest członkiem zespołów realizujących projekty finansowane z NCBiR oraz Centrum Przedsiębiorczości Akademickiej i Transferu Technologii. Dr hab. J. Kozłowska jest jednym z liderów interdyscyplinarnej grupy Interdisciplinary Innovation in Personalized Medicine Team wchodzącej w skład Uniwersyteckiego Centrum Doskonałości w obszarze badawczym „W kierunku medycyny spersonalizowanej”, którego działalność skupia się na poszukiwaniu nowych biomarkerów chorób, rozwoju nowych strategii terapeutycznych i medycynie regeneracyjnej. Dr hab. J. Kozłowska jest również wspólniczką akademickiej spółki NatChemLab sp z o. o.
Prof. dr hab. Leszek Rutkowski – studia wyższe ukończył w 1977 r. na Wydziale Elektroniki Politechniki Wrocławskiej (specjalność: systemy cybernetyki technicznej). W tym samym roku, jako stypendysta Politechniki Częstochowskiej, podjął studia doktoranckie w Instytucie Cybernetyki Technicznej Politechniki Wrocławskiej. Jednocześnie przygotowywał pracę doktorską pt. „Nieparametryczna identyfikacja niestacjonarnych obiektów sterowania”. W marcu 1980 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych nadany uchwałą Rady Instytutu Cybernetyki Technicznej. Stopień doktora habilitowanego nauk technicznych nadała mu Rada Wydziału Elektroniki Politechniki Wrocławskiej w styczniu 1986 r. Rozprawa była poświęcona identyfikacji niestacjonarnych systemów oraz klasyfikacji obrazów charakteryzujących się zmiennymi w czasie gęstościami prawdopodobieństw. Tytuł naukowy profesora uzyskał w listopadzie 1995 r. na wniosek Rady Naukowej Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Prof. dr hab. inż. Leszek Rutkowski jest autorem lub współautorem około 300 publikacji, z których ponad 40 ukazało się w niezwykle prestiżowych czasopismach wydawanych przez IEEE. Prace te były wielokrotnie cytowane w literaturze światowej (wg Web of Science h = 42, wg Google Scholar h = 54)). W listopadzie 2004 r. został wybrany przez IEEE Board of Directors jako IEEE Fellow (jedno z najwyżej cenionych na świecie wyróżnień naukowych) za „contributions to neurocomputing and flexible fuzzy systems”. W 2004 r. został wybrany członkiem korespondentem PAN , w 2016 r. członkiem rzeczywistym PAN, a w 2022 członkiem Akademia Europaea. Jest laureatem wielu nagród międzynarodowych i krajowych, konkursów NCN i FNP (m.in. „MISTRZ” oraz „TEAM”), jest także Doktorem Honoris Causa AGH w Krakowie (2014 r.) oraz członkiem Rady Doskonałości Naukowej. Aktualnie pracuje na stanowisku profesora w Instytucie Badań Systemowych PAN oraz w Instytucie Informatyki Akademii Górniczo – Hutniczej w Krakowie, specjalizując się w takich zagadnieniach jak metody i techniki sztucznej inteligencji, sieci neuronowe, uczenie maszynowe, systemy agentowe, rozpoznawanie i przetwarzanie obrazów. Jest Prezesem Polskiego Towarzystwa Sieci Neuronowych.
Prof. dr hab. Agnieszka Janiuk – absolwentka Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego (dyplom w Katedrze Astronomii w 1998). Stopień doktora nauk fizycznych w zakresie astronomii otrzymała w ramach Studium Doktoranckiego w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika PAN w Warszawie (dyplom z wyróżnieniem, 2003). Odbyła kilka staży naukowych, m.in. w Scuola Internazionale Superiore di Studi Avanzati w Trieście, w Harvard Smithsonian Center for Astrophysics w USA, w Max Planck Institute fuer Astronomy and Astrophysics w Monachium, w Inter University Center for Astronomy and Astrophysics w Pune w Indiach, oraz kontrakt podoktorski na Wydziale Fizyki w University of Nevada, Las Vegas, USA. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk fizyczych w zakresie astronomii został nadany przez Radę Naukową CAMK PAN w Warszawie w kwietniu 2011 roku, na podstawie rozprawy pt. „Struktura i zmienność centralnego silnika odpowiedzialnego za zjawisko błysku gamma”. Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 04 stycznia 2021 A. Janiuk otrzymała tytuł profesora nauk ścisłych i przyrodniczych. Od października 2010 roku Agnieszka Janiuk pracuje w Centrum Fizyki Teoretycznej PAN, najpierw na stanowisku adiunkta, a od jesieni 2011 roku na stanowisku profesora. W latach 2011-2015 pełniła funkcję Zastępcy Dyrektora CFT PAN, ds. naukowych i ogólnych. Od roku 2011 prowadzi tam swoją grupę badawczą, zajmującą się astrofizyką. W grupe tej pracowało do tej pory 5 doktorantów, 3 stażystów po doktoracie, powstała 1 praca magisterska, oraz odbyły się liczne staże naukowe, w których udział biorą studenci starszych lat fizyki i astronomii na uniwersytetach. Prof. Janiuk zajmuje się astrofizyką dysków akrecyjnych w układach podwójnych z gwiazdami, budową aktywnych jąder galaktyk i kwazarami, a także pochodzeniem rozbłysków gamma i nukleosyntezą pierwiastków ciężkich w tych obiektach. Jej najnowsze prace dotyczą modelowania procesu zapadania się masywnych gwiazd i powstawania czarnych dziur, a także sygnałów elektromagnetycznych towarzyszących zderzeniom gwiazd zwartych będących źródłami fal grawitacyjnych. Jest autorką ponad 120 publikacji z zakresu astrofizyki, kierowała kilkoma grantami z KBN, z Ministerstwa Nauki oraz z Narodowego Centrum Nauki. A. Janiuk jest członkinią Polskiego Towarzystwa Astronomicznego(w latach 2009-2011 była członkiem Zarządzu PTA), Europejskiego Towarzystaw Astronomicznego (od roku 2020 uczestniczy tam w pracach Grupy Roboczej Sustainability Working Group) oraz Międzynarodowej Unii Astronomicznej, gdzie uczestniczy w działalności Komisji B1 (Computational Astrophysics). W latach 2015 i 2019 została dwukrotnie członkinią Komitetu Astronomii Polskiej Akademii Nauk. Ponadto uczestniczy w pracach Krajowej Rady Astrofizyki Cząstek.
Prof. dr hab. Jerzy Nawrocki – absolwent Wydziału Geologii Uniwersytetu Warszawskiego – geolog i geofizyk. Studia indywidualne na tej uczelni w zakresie geologii stratygraficzno-poszukiwawczej i geofizyki geologicznej ukończył w 1984 roku. Od 1985 roku pracuje w Państwowym Instytucie Geologicznym – PIB, gdzie w 1994 roku obronił pracę doktorską. Od 2016 roku jest również wykładowcą na Wydziale Nauk o Ziemi i Gospodarki Przestrzennej UMCS w Lublinie. Stopień doktora habilitowanego nadała mu Rada Naukowa Instytutu Geofizyki PAN w 2004 roku. Na wniosek tejże Rady w marcu 2011 roku uzyskał tytuł naukowy profesora. Dorobek naukowy prof. dr hab. Jerzego Nawrockiego obejmuje prace z zakresu paleomagnetyzmu, magnetometrii środowiskowej, stratygrafii izotopowej, rekonstrukcji zmian klimatu, geologii surowcowej i geotermii. Poza Polską badania prowadził między innymi w Antarktyce, Ukrainie, na Spitsbergenie, a także w Meksyku. Staże naukowe odbył w Szkole Nauk o Środowisku Uniwersytetu Wschodniej Anglii w Norwich oraz w Centrum Badań Ziemi (GFZ) w Poczdamie. Redaktor naukowy wydanej w 2017 roku monografii „Atlas Geologiczny Polski” (Państwowy Instytut Geologiczny –PIB). Wcześniej był redaktorem naczelnym czasopisma „Geological Quarterly”. W latach 2006-2007 zastępca dyrektora Państwowego Instytutu Geologicznego ds. naukowych, a od roku 2008 do 2014 dyrektor tego Instytutu. Członek Komitetu Badań Polarnych przy Prezydium PAN i Rady Naukowej Instytutu Geofizyki PAN.
Prof. dr hab. Katarzyna Lisowska – jest dyrektorem Instytutu Mikrobiologii, Biotechnologii i Immunologii, Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego oraz kierownikiem Katedry Mikrobiologii Przemysłowej i Biotechnologii UŁ. W latach 2008-2016 pełniła funkcję Prodziekana Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska UŁ, obecnie jest członkiem Senatu UŁ. Specjalistka w zakresie biotechnologii drobnoustrojów. Zainteresowania naukowe prof. Katarzyny Lisowskiej koncentrują się na procesach mikrobiologicznej detoksykacji i degradacji ksenobiotyków szczególnie niebezpiecznych dla środowiska, w tym związków zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego ludzi i zwierząt (EDCs). Prowadzone przez nią prace obejmują także badania aktywności biologicznej nanomateriałów oraz mikrobiologicznej syntezy nanocząstek. Była kierownikiem i wykonawcą wielu projektów naukowych finansowanych w drodze konkursów krajowych i zagranicznych, realizowanych we współpracy naukowej z Uniwersytetem Euromed w Fez w Maroku, CNRS w Tuluzie we Francji, Leibniz Institute of Polymer Research w Dreźnie w Niemczech, Uniwersytetem Medycznym w Łodzi, Instytutem Biologii Medycznej PAN. Jest członkiem Komitetu Biotechnologii PAN oraz Komitetu Technicznego ds. Chemii Gleby Polskiego Komitetu Normalizacyjnego. Pełniła także funkcję wiceprzewodniczącej Łódzkiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Mikrobiologów.
Nauki o Życiu
Prof. dr hab. Ewa Łojkowska – przewodnicząca Rady Dziedzinowej “Nauki o Życiu”. Absolwentka Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UMK. Obecnie jest kierownikiem Zakładu Ochrony i Biotechnologii Roślin, Międzyuczelnianego Wydziału Biotechnologii Uniwersytetu Gdańskiego (UG) i Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego (GUMed) w Gdańsku. W latach 2005-2012 była Dziekanem MWB UG i GUMed. Twórczyni studiów doktoranckich „Life Science and Mathematics Interdisciplinary Doctoral Studies (LiSMIDoS) w Uniwersytecie Gdańskim. Współpracuje naukowo z prof. Alessio Mengoni z Università degli Studi di Flirenze (Włochy) i prof. Nicole Hugouvieux-Cotte-Pattat z Institut National des Sciences Appliquées w Lyonie (Francja). W latach 20011-2012 prowadziła wykłady w Università degli Studi di Perugia (Włochy). Prowadzi badania w ramach europejskiej sieci ERA-NET Euphresco „Assessment of Dickeya and Pectobacterium spp. on vegetables and ornamentals (soft rot)”. Specjalistka w zakresie molekularnych czynników warunkujących chorobotwórczość bakterii, bioróżnorodności i epidemiologii bakteryjnych patogenów roślin, molekularnych podstaw odporności roślin na bakterie oraz taksonomii molekularnej. Druga grupa jej badań obejmuje zagadnienia dotyczące biologicznie czynnych, roślinnych metabolitów wtórnych, możliwości ich wykorzystania do ochrony zdrowia człowieka, biotechnologicznych metod rozmnażania rzadkich i ginących gatunków roślin (storczyki polskie, rośliny owadożerne). Twórczyni szkoły naukowej obejmującej badania bioróżnorodności, taksonomii oraz czynników molekularnych warunkujących chorobotwórczość bakteryjnych patogenów roślin. Wypromowała 20 doktorantów, 5 współpracowników uzyskało stopień doktora habilitowanego. W kadencjach 2013–2016 i 2017-2021 członkini Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych oraz wiceprzewodnicząca Sekcji Nauk Biologicznych, Rolniczych, Leśnych i Weterynaryjnych Centralnej Komisji, od 2011 roku zastępca przewodniczącego Komitetu Biotechnologii PAN. Przewodnicząca Jury nagrody „L’Oreal-UNESCO dla Kobiet i Nauki” i prezeska Fundacji Profesora Wacława Szybalskiego.
Dr hab. Marek Foksiński, prof. UMK – jest kierownikiem Katedry Biochemii Klinicznej na Wydziale Farmaceutycznym. Tematyka badawcza, którą się zajmuje, dotyczy udziału oksydacyjnych i epigenetycznych modyfikacji DNA w patogenezie chorób człowieka, potencjału antyoksydantów oraz ich wpływu na proces leczenia onkologicznego. Aktywnie uczestniczył w realizacji grantów Unii Europejskiej (granty typu „concerted action”, ESCODD nr QLK1-CT-1999-00568 i realizowanego w ramach 6PR projektu typu sieć doskonałości: FOOD-CT-2005-513943 ECNIS) oraz kilkunastu grantów KBN, MNiI i NCN. Był również jednym z wykonawców polsko-amerykańskiego grantu (Skłodowskiej-Curie MZ/NIST-97-298). Był kierownikiem dwóch projektów badawczych KBN zakończonych wynikami opublikowanymi w czasopismach o zasięgu międzynarodowym. Uzyskał także finansowanie projektu badawczego pt. „Produkty enzymatycznego utleniania 5-metylocytozyny jako nowe czynniki predykcyjne odpowiedzi na systemowe leczenie raka piersi” z NCN (numer grantu 2015/17/B/NZ5/00640). Jest również kierownikiem projektu po stronie Collegium Medicum „Medycyna a zdrowie człowieka. Kujawsko-pomorski interdyscyplinarny program diagnozy spersonalizowanej i opieki zdrowotnej” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Kujawsko-Pomorskiego na lata 2014-2020 (RPKP.01.01.00-04-0003/17). Poza aktywnością naukową i administracyjną uczestniczy również w pracach różnych gremiów. Brał czynny udział w organizacji Studiów Doktoranckich na Wydziale Farmaceutycznym i jest członkiem Komisji ds. Studiów Doktoranckich. Jest również członkiem Uczelnianej Komisji Dyscyplinarnej ds. Nauczycieli Akademickich. Uczestniczy w panelach eksperckich i oceniających projekty badawcze, zarówno lokalne jak i w panelach NZ NCN. Jest laureatem Zespołowej Nagrody Naukowej Wydziału Nauk Medycznych PAN. W 2006 roku otrzymał również Nagrodę Zespołową Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Nagrody Zespołowe Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w latach 1995, 2000, 2001 i 2008. Jest beneficjentem wielu nagród rektora UMK.
Dr hab. n. med. Agnieszka Gorzkowska, prof. SUM – jest związana z Katedrą Neurologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. Specjalista neurolog, specjalista psychologii klinicznej. Pełni obowiązki Kierownika Kliniki Neurorehabilitacji Katedry Neurologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. Jest zastępcą ordynatora Oddziału Neurologii i Oddziału Udarowego Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego w Katowicach. Realizuje projekty naukowe dotyczące chorób układu nerwowego o podłożu neurozwyrodnieniowym, a w szczególności choroby Parkinsona i choroby Alzheimera. Szczególnym obiektem jej badań był zespół dysregulacji dopaminowej w chorobie Parkinsona, molekularne uwarunkowania chorób neurologicznych, w tym otępiennych. Prezentowała swoje prace na kongresach międzynarodowych i krajowych, dotyczących głównie chorób neurodegeneracyjnych, pozapiramidowych choroby Parkinsona. Jest współzałożycielką kierunku neurobiologia na Śląskim Uniwersytecie Medycznym. Współpraca naukowa: TeleBrain – Artificially Intelligent EEG Analysis in the Cloud: TeleBrain NCBiR; Centrum Badania i Wdrażania Strategii Wspierającej Zdrowie: RIDage Regionalna Inicjatywa Doskonałości, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego; Opracowanie innowacyjnych metod terapii neuropsychologicznej osób dorosłych, Technicenter Sp. z o.o. Projekt współfinansowany przez UE z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Śląskiego na lata 2014-2020.
Prof. dr hab. Edyta Reszka – ukończyła studia na kierunku biologia molekularna na Uniwersytecie Łódzkim. Jako stypendystka Transfer of Knowledge in Molecular Biology and Epidemiology of Occupational and Environmental Cancer (EPI-Tok) Fellowship oraz sieci doskonałości ECNIS Exchange Fellowship, pracowała w Instytucie Toksykologii Uniwersytetu im. Jana Gutenberga w Moguncji w Niemczech. Jest kierownikiem Zakładu Genetyki Molekularnej i Epigenetyki Instytutu Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera w Łodzi oraz pełni funkcję prezesa Łódzkiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Toksykologicznego. Jest również członkiem Association of European Toxicologists and European Societies of Texicologi (EUROTOX), Working Time Society (WTS), Cancer Epigenetics Society (CES) oraz Polskiego Towarzystwa Biochemicznego (PTBioch). Prowadzone przez nią prace obejmują badania markerów epigenetycznych i genetycznych z uwzględnieniem oddziaływań typu gen-gen, gen-środowisko lub gen-dieta do określenia ryzyka zachorowania jak i diagnostyki, prognozowania czy też leczenia chorób cywilizacyjnych. W kręgu jej zainteresowań badawczych znajduje się również rytm okołodobowy i jego wpływ na funkcjonowanie organizmu, w tym na mechanizmy rozwoju nowotworów. W skład aktualnego dorobku naukowego wchodzi ponad 60 publikacji. Dr hab. Edyta Reszka była kierownikiem i wykonawcą wielu projektów naukowych finansowanych w drodze konkursów krajowych i zagranicznych, m.in. NCN i PNRF/EOG. Jest recenzentką wielu publikacji w czasopismach i projektów naukowych, m.in. w ramach Diamentowego Grantu oraz COST. Od wielu lat współpracuje m.in. z I Kliniką Urologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, Zakładem Medycyny Laboratoryjnej i Biobankiem Uniwersytetu Medycznego w Gdańsku, Europejskim Instytutem Onkologii w Mediolanie we Włoszech, Narodowym Instytutem Zdrowia w Oslo, Zakładem Genetyki w Psychiatrii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu oraz jest w składzie Rady Naukowej Instytutu Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera.
Prof. dr hab. n. med. Jacek Maciej Witkowski – jest od 20 lat kierownikiem Katedry i Zakładu Fizjopatologii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, a od r. 2019 także dyrektorem Pierwszej Szkoły Doktorskiej GUMed. Prof. Witkowski był w latach 2011-2020 Przewodniczącym Komitetu Immunologii i Etiologii Zakażeń Człowieka Polskiej Akademii Nauk (obecnie pełni funkcję Wiceprezesa), a także w kadencji 2017-2020 był Prezesem Polskiego Towarzystwa Immunologii Doświadczalnej i Klinicznej (obecnie zasiada w jego Zarządzie Głównym).
Jego główne zainteresowania badawcze to procesy starzenia się ludziego organizmu, w szczególności ludzkich limfocytów T i innych komórek odpornościowych (tzw. immunogerontologia), a także szeroko pojęte mechanizmy procesu starzenia się oraz mechanizmy chorób związanych ze starzeniem, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów, przewlekła białaczka limfocytarna, choroba Alzheimera i in.
Prof. Witkowski jest autorem 192 artykułów naukowych i kilkunastu rozdziałów w międzynarodowych podręcznikach, a jego prace były cytowane ponad 7850 razy, co odpowiada indeksowi h=43 (wg bazy Google Scholar). Prof. Witkowski wypromował dotychczas (2022) siedmioro doktorów nauk medycznych i nadzorował trzy habilitacje koleżanek z jednostki. Jest członkiem zespołów redakcyjnych i recenzentem wielu międzynarodowych czasopism gerontologicznych i immunologicznych, m.in. Biogerontology, Experimental Gerontology, Current Gerontology and Geriatric Research, Journal of Immunology, Frontiers in Immunology, Frontiers in Aging, Mechanisms of Aging and Development, Central European Journal of Immunology, a także Acta Biochimica Polonica.
Prof. dr hab. n. med. Kamila Wojas-Krawczyk – absolwentka Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, diagnosta laboratoryjny, specjalista laboratoryjnej immunologii medycznej. Jest w trakcie odbywania specjalizacji z laboratoryjnej genetyki medycznej. W pracy naukowej zajmuje się przede wszystkim zaburzeniami funkcjonowania układu immunologicznego w chorobach nowotworowych. Odbyła wiele praktyk w laboratoriach polskich i zagranicznych w tym m.in. staż w laboratorium Immunologii Nowotworów Uniwersytetu w Ulm dotyczący monitorowania stanu układu immunologicznego u chorych poddanych różnym metodom immunoterapii czy staż w laboratorium naukowym Kliniki Dermatologii Charite na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie, dotyczący technik generacji komórek dendrytycznych oraz zastosowania immunoterapii u chorych na czerniaka. Jest zatrudniona w Klinice Pneumonologii, Onkologii i Alergologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Jest członkiem zespołu wprowadzającego nowoczesne metody immunoterapii do leczenia raka płuca. Ponadto, zajmuje się molekularną diagnostyką czynników predykcyjnych w kwalifikacji do terapii ukierunkowanych molekularnie. Jest członkiem wielu krajowych i zagranicznych towarzystw naukowych, w tym International Association for the Study of Lung Cancer (IASLC) i European Society for Cancer Immunology and Immunotherapy.
Autorka wielu artykułów naukowych, redaktor opracowań naukowych monografii oraz wykładów dotyczących skomplikowanych mechanizmów działania układu immunologicznego. Laureatka prestiżowego stypendium UNESCO i L’oreal dla Kobiet i Nauki oraz wielu innych wyróżnień, w tym Nagrody Ministra Zdrowia za cykl publikacji o komórkach dendrytycznych. Jest osobą szeroko propagującą wiedzę popularnonaukową na temat immunoterapii. Od ponad 14 lat jest koordynatorką na województwo lubelskie akcji „Piękniejsze Życie” – warsztatów pielęgnacji dla kobiet leczonych przeciwnowotworowo. Obejmowała patronat naukowy nad konferencjami i spotkaniami naukowymi. Jest współorganizatorką webinarów poświeconych kompleksowej opiece nad pacjentami będącymi w trakcie leczenia onkologicznego. Prywatnie zdobywczyni wielu szczytów górskich, pasjonatka biegów ulicznych i górskich oraz języka hiszpańskiego.
Prof. dr hab. inż. Beata Kolesińska – profesor nauk ścisłych i przyrodniczych w zakresie chemii, pracownik Politechniki Łódzkiej (Wydział Chemiczny, Instytut Chemii Organicznej), kierownik Zespołu Chemii i Inżynierii Peptydów i Białek. Jej zainteresowania naukowe obejmują i) peptydy aktywne biologicznie i ich wykorzystanie w medycynie, koniugaty peptydów z lekami/znacznikami; ii) materiały peptydowe i hybrydowe oparte o peptydy/białka; iii) projektowanie, syntezę i zastosowanie peptydów tworzących stabilne konformery. Autor i współautor 104 publikacji naukowych w czasopismach o zasięgu międzynarodowym, 11 rozdziałów w książkach, 6 publikacji o zasięg krajowym, 33 recenzowanych publikacji pokonferencyjnych, ponad 230 komunikatów na konferencjach krajowych i międzynarodowych oraz 18 patentów i zgłoszeń patentowych.
prof. dr hab. Joanna N. Izdebska – Absolwentka Wydziału Biologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Aktualnie jest kierownikiem Katedry Zoologii Bezkręgowców i Parazytologii na Wydziale Biologii Uniwersytetu Gdańskiego, prodziekanem ds. nauki, kierownikiem Studiów Doktoranckich z Biologii, Ekologii i Mikrobiologii WB UG, a także członkiem Komitetu Biologii Organizmalnej PAN. Specjalizuje się w zoologii, parazytologii i ekologii; główny obszar działalności stanowi biologia, taksonomia oraz ekologia pasożytów zwierząt. Dorobek naukowy obejmuje ok. 140 recenzowanych publikacji, blisko 120 innych i książkę. Ważnymi osiągnieciami było odkrycie i opublikowanie opisów dwóch nowych dla nauki rodzajów oraz 23 nowych gatunków roztoczy z rodziny nużeńcowatych Demodecidae, swoistych pasożytów ssaków, zarówno domowych, synantropijnych, jak i rzadkich oraz zagrożonych (w tym kopytnych – żubra, drapieżnych – kota domowego, psa domowego, wydry europejskiej, tchórza zwyczajnego, ryjówkokształtnych – zębiełka karliczka, nietoperzy – gacka brunatnego, borowca wielkiego, czy gryzoni – bobra europejskiego, myszy domowej, szczura wędrownego, bandikota indyjskiego, myszarek – leśnej, polnej i zaroślowej oraz nornika zwyczajnego). Dokonała też kompleksowego opracowania fauny stawonogów pasożytniczych żubra; prowadzi wielokierunkowe badania parazytofauny zwierząt związanych ze środowiskiem wodnym, w tym ssaków morskich. Była kierownikiem lub wykonawcą 14 projektów badawczych. Opracowała dwie procedury badania skuteczności środków biobójczych do zwalczania stawonogów pasożytniczych, zarejestrowane przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych oraz wykonała blisko 80 ekspertyz parazytologicznych, faunistycznych i ekologicznych. Jest członkiem Zarządu Polskiego Towarzystwa Akarologicznego, a także członkiem Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Polskiego Towarzystwa Diagnostyki Laboratoryjnej, Polskiego Towarzystwa Parazytologicznego, Stowarzyszenia Miłośników Żubrów. Jest laureatką Nagrody Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Nagrody im. dr inż. J. Masłowskiego, nagród JM Rektora UG oraz odznaczeń państwowych.