Rozmowa z mgr Klaudią Bonowicz, przedstawicielką doktorantów w ramach Zespołu 2 IDUB
BZ: Cześć Klaudio! Na początku chciałbym Ci podziękować za możliwość rozmowy z Tobą.
KB: Cześć! Również bardzo dziękuję za zaproszenie do rozmowy. Cieszę się, że mogę podzielić się swoimi doświadczeniami i przemyśleniami. Mam nadzieję, że nasza rozmowa będzie ciekawa i inspirująca!
BZ: Co skłoniło Cię do dołączenia do Zespołu 2?
KB: Dołączenie do Zespołu 2 było dla mnie naturalnym krokiem, ponieważ zależy mi na dzieleniu się swoim doświadczeniem badawczym oraz na współpracy z osobami, które mają podobne cele. Wierzę, że wspólnie możemy wypracować rozwiązania, które realnie poprawią jakość kształcenia, szczególnie poprzez aktywne włączanie doktorantów w działalność naukową. Moje doświadczenie zdobyte podczas staży naukowych w m.in. Niemczech, Turcji i Stanach Zjednoczonych pozwala mi dostrzec, jak istotna jest współpraca krajowa i międzynarodowa dla rozwoju naukowego i osobistego.
BZ: Jakie masz oczekiwania wobec pracy w zespole?
KB: Cieszę się, że mogłam poznać osoby, które od lat wypracowują skuteczne strategie podnoszenia jakości kształcenia, z uwzględnieniem zarówno potrzeb studentów, jak i doktorantów. Jestem przekonana, że wspólnie stworzymy środowisko sprzyjające wsparciu młodych naukowców poprzez otwartą współpracę opartą na konstruktywnej wymianie doświadczeń.
BZ: Jakie widzisz największe wyzwania w podnoszeniu jakości kształcenia?
KB: Jednym z największych wyzwań jest dostosowanie metod organizacji procesu kształcenia do dynamicznie zmieniającego się świata, w którym doktoranci mają różne oczekiwania i potrzeby. Istotny jest również odpowiedni przekaz i system komunikacji, zarówno ze studentami, jak i doktorantami. Studia to bardzo intensywny okres, a bez skutecznej i regularnej komunikacji doktoranci mogą przeoczyć szanse dedykowane ich rozwojowi, takie jak staże naukowe, konkursy grantowe, warsztaty z umiejętności miękkich czy szkolenia z metodologii badań. Kluczowe jest zatem promowanie aktywnego udziału w inicjatywach naukowych.
BZ: Czy masz już jakieś pomysły lub inicjatywy, które chciałaby wprowadzić w ramach zespołu?
KB: Obecnie koncentrujemy się na systematycznym informowaniu o aktualnych konkursach, stażach i możliwościach rozwoju naukowego, a także na testowaniu różnych form przekazu. Dodatkowo warto rozważyć stworzenie platformy wymiany doświadczeń między doktorantami z różnych jednostek, co sprzyjałoby budowaniu sieci kontaktów oraz wzajemnemu wsparciu.
BZ: Jakie znaczenie ma dla Ciebie angażowanie doktorantów w działalność naukową?
KB: Uważam, że angażowanie doktorantów w działalność naukową jest kluczowe dla rozwoju ich kariery badawczej. Sama mam szczęście pracować z bardzo wspierającym Promotorem, który motywuje mnie do aplikowania o granty, uczestnictwa w stażach naukowych oraz brania udziału w innych inicjatywach. Wiem, że odpowiednia motywacja, wsparcie i wiara w siebie są kluczowe dla podejmowania się takich wyzwań. Dlatego tak ważne jest, aby doktoranci mieli dostęp do inspirujących mentorów i środowiska sprzyjającego ich rozwojowi.
BZ: Czy uważasz, że obecny system kształcenia wystarczająco wspiera rozwój młodych naukowców? Co można by poprawić?
KB: Obecny system kształcenia stwarza pewne możliwości dla młodych naukowców, ale wciąż pozostaje wiele do zrobienia. Wsparcie powinno być bardziej zindywidualizowane, z naciskiem na mentoring i dostęp do programów rozwoju kompetencji badawczych. Warto również rozważyć uproszczenie procedur grantowych dla młodych badaczy oraz zwiększenie liczby programów finansujących ich projekty. Program Inicjatywy Doskonałości Uczelnia Badawcza w ostatnich latach realnie wpłynął na rozwój doktorantów UMK, jednak istnieje potrzeba dalszego rozwijania takich inicjatyw.
BZ: Jakie korzyści dla doktorantów może przynieść działalność Zespołu 2?
KB: Działalność Zespołu 2 może przyczynić się do poprawy jakości kształcenia poprzez rozwijanie kultury akademickiej opartej na współpracy i innowacyjności. Może to również wpłynąć na zwiększenie zaangażowania doktorantów w działalność naukową i umożliwić im aktywny udział w kształtowaniu środowiska akademickiego. Kluczowe jest także rozpowszechnianie informacji o konkursach, wsparcie w pozyskiwaniu środków finansowych oraz pomoc w budowaniu sieci kontaktów naukowych.
BZ: Co osobiście chciałabyś osiągnąć poprzez udział w pracach zespołu?
KB: Chciałabym przyczynić się do tworzenia środowiska sprzyjającego rozwojowi młodych naukowców. Osobiście zależy mi także na rozwijaniu własnych kompetencji w zakresie zdobywania doświadczeń, które pozwolą mi lepiej wspierać innych doktorantów w ich ścieżce naukowej. Mam również nadzieję, że uda się wypracować rozwiązania, które będą realnie wpływać na poprawę warunków pracy doktorantów i ułatwiać im rozwój naukowy na poziomie krajowym i międzynarodowym.
BZ: Bardzo dziękuję za inspirującą rozmowę i podzielenie się swoimi spostrzeżeniami. Twoje zaangażowanie w rozwój młodych naukowców jest niezwykle wartościowe. Życzę Ci powodzenia w realizacji wszystkich inicjatyw i dalszych sukcesów naukowych!
KB: Dziękuję! Cieszę się, że mogłam podzielić się swoimi doświadczeniami. Mam nadzieję, że wspólnymi siłami uda nam się stworzyć jeszcze lepsze warunki dla doktorantów i zachęcić ich do aktywnego udziału w życiu akademickim.