Skład Rady w latach 01.2020 – 12.2022 (NZ)

Prof. dr hab. Ewa Łojkowska – przewodnicząca Rady Dziedzinowej “Nauki o Życiu”. Absolwentka Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UMK. Obecnie jest kierownikiem Zakładu Ochrony i Biotechnologii Roślin, Międzyuczelnianego Wydziału Biotechnologii Uniwersytetu Gdańskiego (UG) i Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego (GUMed) w Gdańsku. W latach 2005-2012 była Dziekanem MWB UG i GUMed. Twórczyni studiów doktoranckich „Life Science and Mathematics Interdisciplinary Doctoral Studies (LiSMIDoS) w Uniwersytecie Gdańskim. Współpracuje naukowo z prof. Alessio Mengoni z Università degli Studi di Flirenze (Włochy) i prof. Nicole Hugouvieux-Cotte-Pattat z Institut National des Sciences Appliquées w Lyonie (Francja). W latach 20011-2012 prowadziła wykłady w Università degli Studi di Perugia (Włochy). Prowadzi badania w ramach europejskiej sieci ERA-NET Euphresco „Assessment of Dickeya and Pectobacterium spp. on vegetables and ornamentals (soft rot)”. Specjalistka w zakresie molekularnych czynników warunkujących chorobotwórczość bakterii, bioróżnorodności i epidemiologii bakteryjnych patogenów roślin, molekularnych podstaw odporności roślin na bakterie oraz taksonomii molekularnej. Druga grupa jej badań obejmuje zagadnienia dotyczące biologicznie czynnych, roślinnych metabolitów wtórnych, możliwości ich wykorzystania do ochrony zdrowia człowieka, biotechnologicznych metod rozmnażania rzadkich i ginących gatunków roślin (storczyki polskie, rośliny owadożerne). Twórczyni szkoły naukowej obejmującej badania bioróżnorodności, taksonomii oraz czynników molekularnych warunkujących chorobotwórczość bakteryjnych patogenów roślin. Wypromowała 20 doktorantów, 5 współpracowników uzyskało stopień doktora habilitowanego. W kadencjach 2013–2016 i 2017-2021 członkini Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych oraz wiceprzewodnicząca Sekcji Nauk Biologicznych, Rolniczych, Leśnych i Weterynaryjnych Centralnej Komisji, od 2011 roku zastępca przewodniczącego Komitetu Biotechnologii PAN. Przewodnicząca Jury nagrody „L’Oreal-UNESCO dla Kobiet i Nauki” i prezeska Fundacji Profesora Wacława Szybalskiego.

Dr hab. Maciej Bieliński, prof. UMK – zastępca przewodniczącej Rady. Związany z Katedrą Neuropsychologii Klinicznej Wydziału Nauk o Zdrowiu Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Jest specjalistą z zakresu kardiochirurgii, pracuje w Szpitalu Uniwersyteckim nr 2 im. Jana Biziela w Bydgoszczy. Zainteresowania naukowe prof. Macieja Bielińskiego koncentrują się na badaniach z zakresu neuropsychologii i neurobiologii dysfunkcji OUN w chorobach somatycznych i psychicznych. Aktualne badania naukowe dotyczą specyfiki dysfunkcji poznawczych i zaburzeń neuropsychiatrycznych w schorzeniach metabolicznych, kardiologicznych i angiologicznych w ujęciu klinicznym i neurobiologicznym. W tym nurcie prowadzi badania nad znaczeniem dla OUN procedur terapeutycznych jak zabiegi kardiologii inwazyjnej, zabiegi wewnątrznaczyniowe oraz leczenie farmakologiczne. Szczególnej ocenie poddaje czynniki kliniczne, biochemiczne i zaburzenia neuropsychiatryczne jako markery określające ryzyko zgonu i konieczności stosowania intensywnej terapii u chorych hospitalizowanych w oddziale chorób wewnętrznych. Kolejnym celem obecnych badań jest ocena neurobiologicznych, w tym genetycznych, podstaw temperamentu afektywnego i jego roli w patogenezie chorób somatycznych, ich przebiegu i obrazie klinicznym. Współpracuje z Harvard Medical School.

Dr hab. Marek Foksiński, prof. UMK – jest kierownikiem Katedry Biochemii Klinicznej na Wydziale Farmaceutycznym. Tematyka badawcza, którą się zajmuje, dotyczy udziału oksydacyjnych i epigenetycznych modyfikacji DNA w patogenezie chorób człowieka, potencjału antyoksydantów oraz ich wpływu na proces leczenia onkologicznego. Aktywnie uczestniczył w realizacji grantów Unii Europejskiej (granty typu „concerted action”, ESCODD nr QLK1-CT-1999-00568 i realizowanego w ramach 6PR projektu typu sieć doskonałości: FOOD-CT-2005-513943 ECNIS) oraz kilkunastu grantów KBN, MNiI i NCN. Był również jednym z wykonawców polsko-amerykańskiego grantu (Skłodowskiej-Curie MZ/NIST-97-298). Był kierownikiem dwóch projektów badawczych KBN zakończonych wynikami opublikowanymi w czasopismach o zasięgu międzynarodowym. Uzyskał także finansowanie projektu badawczego pt. „Produkty enzymatycznego utleniania 5-metylocytozyny jako nowe czynniki predykcyjne odpowiedzi na systemowe leczenie raka piersi” z NCN (numer grantu 2015/17/B/NZ5/00640). Jest również kierownikiem projektu po stronie Collegium Medicum „Medycyna a zdrowie człowieka. Kujawsko-pomorski interdyscyplinarny program diagnozy spersonalizowanej i opieki zdrowotnej” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Kujawsko-Pomorskiego na lata 2014-2020 (RPKP.01.01.00-04-0003/17). Poza aktywnością naukową i administracyjną uczestniczy również w pracach różnych gremiów. Brał czynny udział w organizacji Studiów Doktoranckich na Wydziale Farmaceutycznym i jest członkiem Komisji ds. Studiów Doktoranckich. Jest również członkiem Uczelnianej Komisji Dyscyplinarnej ds. Nauczycieli Akademickich. Uczestniczy w panelach eksperckich i oceniających projekty badawcze, zarówno lokalne jak i w panelach NZ NCN. Jest laureatem Zespołowej Nagrody Naukowej Wydziału Nauk Medycznych PAN. W 2006 roku otrzymał również Nagrodę Zespołową Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Nagrody Zespołowe Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w latach 1995, 2000, 2001 i 2008. Jest beneficjentem wielu nagród rektora UMK.

Dr hab. n. med. Agnieszka Gorzkowska – jest związana z Katedrą Neurologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. Specjalista neurolog, specjalista psychologii klinicznej. Pełni obowiązki Kierownika Kliniki Neurorehabilitacji Katedry Neurologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. Jest zastępcą ordynatora Oddziału Neurologii i Oddziału Udarowego Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego w Katowicach. Ponadto pełni rolę zastępcy Przewodniczącego Komisji Nauk Psychologicznych PAN w Katowicach. Realizuje projekty naukowe dotyczące chorób układu nerwowego o podłożu neurozwyrodnieniowym, a w szczególności choroby Parkinsona i choroby Alzheimera. Szczególnym obiektem jej badań był zespół dysregulacji dopaminowej w chorobie Parkinsona, molekularne uwarunkowania chorób neurologicznych, w tym otępiennych. Prezentowała swoje prace na kongresach międzynarodowych i krajowych, dotyczących głównie chorób neurodegeneracyjnych, pozapiramidowych choroby Parkinsona. Jest współzałożycielką kierunku neurobiologia na Śląskim Uniwersytecie Medycznym. Współpraca naukowa: TeleBrain – Artificially Intelligent EEG Analysis in the Cloud; Project Acronym: TeleBrain NCBiR, Niemiecko-polska kooperacja POL182P2Z1-011 Technische Universität Ilmenau, Germany i Politechnika Śląska w Gliwicach 2. Centrum Badania i Wdrażania Strategii Wspierającej Zdrowie; Project Acronym: RIDage Regionalna Inicjatywa Doskonałości, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego 3. Opracowanie i ocena skuteczności innowacyjnych suplementów diety w wyniku przebadania unikatowych szczepów bakterii probiotycznych i niestosowanych dotychczas mieszanek związków o działaniu antyglikacyjnym NCBiR, Program Operacyjny Inteligentny Rozwój 2014-2020; numer wniosku o dofinansowanie: POIR.01.01.01-00-0985/17. Opracowanie innowacyjnych metod terapii neuropsychologicznej osób dorosłych. Wykonawca ̶ Ekspert Technicenter Sp. z o.o. Projekt współfinansowany przez UE z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Śląskiego na lata 2014-2020.

Prof. dr hab. Grzegorz Króliczak – związany z Wydziałem Psychologii i Kognitywistyki Uniwersytetu Adama Mickiewicza. Jest kierownikiem Laboratorium Badania Działań i Poznania, gdzie bada podłoże neuronalne czynności ruchowych i gestów manualnych, języka, ręczności oraz ich wzajemnych powiązań. Kształcił się, a następnie odbył staże, na kilku uczelniach, od UAM przez Uniwersytet Oxfordzki w Wielkiej Brytanii (postgraduade visiting scholar), Uniwersytet Zachodni w Kanadzie (Ph.D. in Neuroscience, 2005; postdoctoral fellow, 2005-2006), po Uniwersytet Oregoński w USA (postdoctoral research associate, 2006-2010). W 2011 r. otrzymał stopień doktora habilitowanego, a w latach 2012-2019 piastował stanowisko profesora nadzwyczajnego. Beneficjent grantu MAESTRO z NCN oraz grantu na tzw. dużą infrastrukturę badawczą z MNiSW. Autor licznych artykułów w renomowanych czasopismach naukowych, ostatnio publikujący głównie wyniki badań mózgu z wykorzystaniem obrazowania funkcjonalnym rezonansem magnetycznym (fMRI) i przezczaszkowej stymulacji magnetycznej (TMS). Interesuje się także neuropsychologią, szczególnie zaburzeniami funkcji manualnych (limb apraxia) i języka.

Prof. dr hab. Edyta Reszka – ukończyła studia na kierunku biologia molekularna na Uniwersytecie Łódzkim. Jako stypendystka Transfer of Knowledge in Molecular Biology and Epidemiology of Occupational and Environmental Cancer (EPI-Tok) Fellowship oraz sieci doskonałości ECNIS Exchange Fellowship, pracowała w Instytucie Toksykologii Uniwersytetu im. Jana Gutenberga w Moguncji w Niemczech. Jest kierownikiem Zakładu Genetyki Molekularnej i Epigenetyki Instytutu Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera w Łodzi oraz pełni funkcję prezesa Łódzkiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Toksykologicznego. Jest również członkiem Association of European Toxicologists and European Societies of Texicologi (EUROTOX), Working Time Society (WTS), Cancer Epigenetics Society (CES) oraz Polskiego Towarzystwa Biochemicznego (PTBioch). Prowadzone przez nią prace obejmują badania markerów epigenetycznych i genetycznych z uwzględnieniem oddziaływań typu gen-gen, gen-środowisko lub gen-dieta do określenia ryzyka zachorowania jak i diagnostyki, prognozowania czy też leczenia chorób cywilizacyjnych. W kręgu jej zainteresowań badawczych znajduje się również rytm okołodobowy i jego wpływ na funkcjonowanie organizmu, w tym na mechanizmy rozwoju nowotworów. W skład aktualnego dorobku naukowego wchodzi ponad 60 publikacji. Dr hab. Edyta Reszka była kierownikiem i wykonawcą wielu projektów naukowych finansowanych w drodze konkursów krajowych i zagranicznych, m.in. NCN i PNRF/EOG. Jest recenzentką wielu publikacji w czasopismach i projektów naukowych, m.in. w ramach Diamentowego Grantu oraz COST. Od wielu lat współpracuje m.in. z I Kliniką Urologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, Zakładem Medycyny Laboratoryjnej i Biobankiem Uniwersytetu Medycznego w Gdańsku, Europejskim Instytutem Onkologii w Mediolanie we Włoszech, Narodowym Instytutem Zdrowia w Oslo, Zakładem Genetyki w Psychiatrii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu oraz jest w składzie Rady Naukowej Instytutu Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera.

Prof. dr hab. n. wet. Mariusz Skowroński – jest kierownikiem Katedry Nauk Podstawowych i Przedklinicznych Instytutu Medycyny Weterynaryjnej Wydziału Nauk Biologicznych i Weterynaryjnych. Ukończył studia na kierunku weterynaria w Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. Pracował jako asystent w Katedrze Farmakologii Uniwersytetu Tokushima w Japonii, gdzie uzyskał stopień doktora. W latach 2000-2018 pracował jako adiunkt i profesor uczelni w Katedrze Fizjologii Zwierząt UWM w Olsztynie. W latach 2004-2005 pracował jako adiunkt w The Water and Salt Research Center Uniwersytetu Aarhus w Danii. Był profesorem wizytującym na Uniwersytecie Aarhus i Aalborg w Danii. Był kierownikiem i głównym wykonawcą 13. projektów krajowych i zagranicznych finansowanych m in. przez NCN, PBZ-KBN oraz 6. grantów Ministerstwa Nauki, Sportu i Kultury Japonii. Obecnie realizuje projekt NCN i jest wykonawcą-ekspertem Probios Sp. z o. o. w projekcie współfinansowanym przez UE z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Warmińsko-Mazurskiego. Pełni funkcję wiceprzewodniczącego olsztyńskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Fizjologicznego, członka Towarzystwa Biologii Rozrodu i Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych. W latach 2014-2019 był członkiem Krajowej Komisji Etycznej Do Spaw Doświadczeń na Zwierzętach przy MNiSW. Jego prace badawcze obejmują fizjologię i patofizjologię człowieka i zwierząt. Główne zainteresowania badawcze dotyczą: roli akwaporyn (AQP) w układzie rozrodczym człowieka i zwierząt, regulacji funkcji wydzielniczych ślinianek przyusznych szczura ze szczególnym uwzględnieniem roli AQP5 i drogi jej przemieszczania w komórkach ślinianki, określenie roli AQP 7 i 9 z wykorzystaniem myszy z wyciszonym genem, roli genów markerowych w oocytach i komórkach ziarnistych. Współpraca naukowa: Katedra Biomedycyny, Wydział Medyczny, Uniwersytet Aarhus w Danii, Katedra Nauk o Zdrowiu i Biotechnologii, Wydział Medyczny, Uniwersytet Aalborg w Danii, Katedra Farmakologii, Wydział Stomatologiczny, Uniwersytet Tokushima w Japonii, Katedra Biochemii i Biologii Komórki, Wydział Medyczny, Kyungpook Uniwersytet w Dageu, Korea Południowa, Katedra Anatomii, Katedra Histologii i Embriologii, Wydział Lekarski II, Uniwersytet Medyczny w Poznaniu, Katedra Fizjologii Człowieka i Katedra Zdrowia Publicznego, Higieny i Epidemiologii, Wydział Lekarski , CM, UWM w Olsztynie.